Datça'ya Veda Yemeği
Uzun zamandır yazamadım. Tatilden döndükten sonra yeni düzene tekrar alışmak Defne için biraz zor oldu. Ama şimdi nihayet alıştı diyebilirim. Malum Datça'da hergün uzun uzun geziyordu, sürekli bir sürü insan görüyordu, hepsi O'nunla ilgileniyordu. Oysa Ankara'ya dönünce birden bire çok yanlız kaldık. Günde sadece bir iki saatliğine dışarı çakabildik. Bu durumu Defne bir miktar protesto etti ama eli mahkum artık alıştı. Zaten havalar soğuyunca gezmeler biraz daha azalacak o nedenle alışması iyi oldu.
Datça'da son günümüzde her gece olduğu gibi dışarıda yemek yedik. Aile arasında bir veda yemeği. Deniz kokusunu bol bol içimize çektik, seneye kadar hafızamıza kazıdık. Datça'yı, kekik ve deniz kokusunu, buzlu badem yemeyi, bebe plajında kahvaltı etmeyi, limanda akşam yemeklerini ama en çok Karaköy'deki evimizin güzelim manzarasına karşı sohbet etmeyi özleyeceğiz. Hoşçakal Datça seneye görüşmek üzere.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder