En son yazdığımdan bu yana Defne yine büyüdü. Bazı kıyafetlerini yine ayırmak ve kaldırmak zorunda kaldık. Artık gözüme mini minacık bir bebek gibi görünmüyor. Mama sandalyesini, arabasının içini iyice dolduruyor. Eeee ne de olsa bir kaç gün sonra kızım 8 aylık olacak. Dişleri hala çıkmadı ama çıkma sancıları içinde kıvranıyor zaman zaman. Bütün oyuncaklarını kemirerek sıkıntısını biraz olsun hafifletmeye çalışıyor. Günlerimiz bu aralar dolu dolu bir arada geçiyor. Çünkü her iki dedem ve babannanem hastaneye yattıklarından annem, babam ve halam seferber olmuş durumdalar. Yani kimsecikler olmuyor evde biz de ikimiz idare ediyoruz işte. Evin kalabalık ve daha eğlenceli olduğu günleri özledik. Herkesin biran önce iyileşmesini diliyoruz. Defne'nin babannesi de Ankara'da değil. O'da kuzen Ayşe'nin doğum günü için İstanbul'a gitti. Defne merak ediyor muhtemelen herkes birden nerelere gitti diye. Sürekli soru sorar gibi sesler çıkartıyor, anlatıyorum ama anlıyor mu bilemiyorum.
Bu arada ama güzel birşey oldu , uzun süredir görmediğimiz Betsi ile görüşme fırsatımız oldu. Harika bir öğlen kaçamağı, sıcak bir sohbet, biraz dedikodu ve lezzetli bir yemek Defne'ye de bana da çok iyi geldi. İyi ki geldin Betsi. Yine bekliyoruz :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder